در بسیاری از سازمان‌ها، هنوز هم بایگانی‌هایی پر از اسناد کاغذی وجود دارد که نه‌تنها فضای فیزیکی زیادی اشغال می‌کنند، بلکه دسترسی به آن‌ها نیز وقت‌گیر، دشوار و پرخطا است. این بایگانی‌های سنتی که گاه دهه‌ها قدمت دارند، با گذر زمان دچار فرسودگی، پراکندگی و ریسک نابودی می‌شوند. در دنیای امروز که سرعت، دقت و امنیت اطلاعات حرف اول را می‌زند، ادامه کار با چنین بایگانی‌هایی می‌تواند مانعی جدی برای بهره‌وری، شفافیت و تصمیم‌گیری باشد.
تبدیل این بایگانی‌های کاغذی به آرشیوهای دیجیتال قابل جستجو، نه تنها گامی مهم در مسیر تحول دیجیتال سازمان‌هاست، بلکه ابزاری قدرتمند برای حفظ سرمایه‌های دانشی و تاریخی هر نهاد نیز به‌شمار می‌رود. این فرآیند تنها به اسکن اسناد ختم نمی‌شود، بلکه نیازمند یک برنامه‌ریزی دقیق، استفاده از فناوری‌های روز مانند OCR و مدیریت هوشمند اسناد دیجیتال است. برای آشنایی با تمامی محصولات و خدمات شرکت رهیاب در حوزه ارتباطات نوین و فناوری کلیک کنید.
در این مقاله، گام به گام با مراحل اجرایی این تحول آشنا می‌شویم تا بتوانیم به شکلی کارآمد، یک بایگانی سنتی را به یک مخزن هوشمند اطلاعاتی قابل جستجو و دسترس‌پذیر تبدیل کنیم.
ارزیابی وضعیت فعلی بایگانی
در گام نخست برای تبدیل یک بایگانی کاغذی قدیمی به آرشیو دیجیتال، ارزیابی وضعیت فعلی بایگانی اهمیت حیاتی دارد. این مرحله پایه‌گذار تمام تصمیم‌های بعدی در پروژه دیجیتال‌سازی است و اگر به‌درستی انجام نشود، می‌تواند منجر به اتلاف منابع، دوباره‌کاری و حتی از دست رفتن اطلاعات مهم شود.
در این ارزیابی، ابتدا باید حجم کلی اسناد تخمین زده شود؛ شامل تعداد پوشه‌ها، برگ‌ها، و فضای فیزیکی اشغال‌شده. سپس نوبت به شناسایی نوع اسناد می‌رسد: آیا بیشتر آن‌ها فرم‌های رسمی هستند؟ گزارش‌ها؟ مکاتبات اداری؟ یا اسناد فنی با نمودار و نقشه؟ این دسته‌بندی به انتخاب تجهیزات مناسب و تنظیمات اسکن کمک می‌کند.
مرحله بعد، ارزیابی اهمیت و اولویت اسناد است. برخی اسناد ممکن است ارزش قانونی، تاریخی یا عملیاتی بالاتری داشته باشند و باید زودتر و با دقت بیشتری دیجیتال شوند. همچنین باید اسناد آسیب‌دیده (مثلاً دچار پارگی، لکه، یا محوشدگی) شناسایی شوند تا برای آن‌ها راهکارهای خاص مثل اسکن با رزولوشن بالا یا بازیابی اطلاعات در نظر گرفته شود.
در نهایت، باید اهداف دیجیتال سازی به‌روشنی تعریف شود:
- آیا صرفاً هدف حفظ و نگهداری نسخه دیجیتال برای بایگانی است؟
- یا سازمان به‌دنبال دسترسی سریع و جستجوی متنی در میان اسناد است؟
- آیا لازم است اسناد دیجیتال به سیستم‌های اطلاعاتی دیگر مانند اتوماسیون اداری یا ERP متصل شوند؟
پاسخ به این پرسش‌ها مسیر پروژه را مشخص می‌کند و تعیین‌کننده‌ی ابزارها، قالب‌های ذخیره‌سازی، و نرم‌افزارهای موردنیاز خواهد بود.
تهیه زیرساخت مناسب
پس از ارزیابی دقیق بایگانی، گام دوم آماده‌سازی زیرساخت‌های فنی برای آغاز فرآیند دیجیتال‌سازی است. این مرحله نقش ستون فقرات پروژه را ایفا می‌کند؛ چرا که بدون تجهیزات مناسب، حتی بهترین برنامه‌ها نیز به نتیجه مطلوب نخواهند رسید.
نخستین نیاز، دستگاه‌های اسکنر حرفه‌ای یا صنعتی است. برای حجم‌های بالای اسناد، استفاده از اسکنرهای رومیزی معمولی نه‌تنها ناکارآمد، بلکه فرساینده و پرخطاست. باید از اسکنرهای سریع با قابلیت تغذیه خودکار (ADF)، تنظیم رزولوشن بالا، تشخیص خودکار صفحات رنگی و حذف پس‌زمینه استفاده کرد. در صورت وجود اسناد بزرگ‌تر مانند نقشه‌ها یا نمودارها، اسکنرهای فرمت عریض (wide format) نیز موردنیاز خواهد بود.
در کنار تجهیزات سخت‌افزاری، انتخاب یک نرم‌افزار OCR تشخیص متن از تصویر نیز ضروری است. این نرم‌افزارها تصویر اسکن‌شده را به متن قابل جستجو و ویرایش تبدیل می‌کنند. دقت OCR باید متناسب با زبان، فونت، کیفیت اسناد و نیاز سازمان انتخاب شود. برخی نرم‌افزارهای پیشرفته حتی قابلیت تشخیص ساختار سند، تشخیص جداول، دسته‌بندی خودکار، و برچسب‌گذاری هوشمند را نیز دارند.
در نهایت، اسناد دیجیتال نیاز به یک فضای نگهداری امن دارند. بسته به نیاز سازمان، می‌توان از سرورهای محلی با بک‌آپ‌گیری منظم یا از فضای ابری (Cloud) استفاده کرد. فضای ابری مزایایی چون دسترسی آسان از راه دور، مقیاس‌پذیری، و امنیت سطح بالا دارد. همچنین باید برای حفاظت از اطلاعات، تمهیداتی نظیر رمزگذاری، تعیین سطوح دسترسی، و کنترل نسخه‌ها در نظر گرفته شود. برای آشنایی با کتابخانه پلتفرمی سابیت و معماری هوشمند اطلاعات کلیک کنید.
با فراهم‌سازی این زیرساخت‌ها، مسیر برای دیجیتال‌سازی دقیق، سریع و پایدار هموار می‌شود.
طبقه‌بندی و آماده‌سازی اسناد
پیش از آغاز فرآیند اسکن، لازم است که اسناد به‌طور کامل آماده‌سازی و سامان‌دهی شوند. این مرحله هرچند ساده به‌نظر می‌رسد، اما در عمل تأثیر زیادی بر کیفیت و سرعت دیجیتال‌سازی دارد و از بروز خطاهای احتمالی در مراحل بعد جلوگیری می‌کند.
در گام نخست، باید تمام ابزارهای فیزیکی مانند گیره، منگنه، کلیپس و پوشه‌های قدیمی از روی اسناد جدا شوند. این کار هم به حفظ سلامت دستگاه‌های اسکنر کمک می‌کند و هم از گیر کردن صفحات و ایجاد خطا در تغذیه خودکار جلوگیری می‌کند. همچنین در صورت وجود یادداشت‌های چسبان یا برچسب‌های کمرنگ، لازم است پیش از اسکن نسبت به ثبت یا حفظ محتوای آن‌ها اقدام شود.
سپس نوبت به مرتب‌سازی اسناد می‌رسد. بسته به ماهیت بایگانی، می‌توان اسناد را بر اساس تاریخ، نوع سند، کد پرونده، نام واحد سازمانی یا حتی اولویت استفاده مرتب کرد. این نظم اولیه باعث می‌شود که در مرحله‌ی دیجیتال‌سازی، اسناد در همان ترتیب منطقی وارد سیستم شوند و بازیابی آن‌ها در آینده آسان‌تر باشد.
در نهایت، پیش از شروع اسکن، باید ساختار پوشه‌بندی دیجیتال مشخص شود. این ساختار همان چارچوبی است که فایل‌های اسکن‌شده در آن ذخیره خواهند شد. برای مثال:
/بایگانی/امور مالی/1402/فاکتورها/شماره پرونده
یا
/اسناد/اداری/نامه‌های صادره/فروردین 1399/
داشتن یک ساختار پوشه‌بندی منظم و از پیش تعیین‌شده باعث می‌شود که پس از اسکن، فایل‌ها بدون سردرگمی و با یکپارچگی بالا در سامانه بارگذاری شوند. همچنین اگر از نرم‌افزارهای مدیریت اسناد (DMS) استفاده شود، این ساختار می‌تواند مستقیماً با آن هماهنگ شود.
اسکن و دیجیتال‌سازی
پس از آماده‌سازی فیزیکی و منطقی اسناد، نوبت به مرحله اصلی یعنی اسکن و دیجیتال‌سازی می‌رسد. این بخش باید با دقت، نظم و استانداردهای مشخص انجام شود تا نتیجه نهایی قابل‌اعتماد، پایدار و در بلندمدت قابل استفاده باشد.
اولین نکته مهم در این مرحله، انتخاب رزولوشن مناسب برای اسکن است. برای اغلب اسناد متنی، رزولوشن ۳۰۰ dpi کافی و استاندارد است؛ اما اگر سند دارای جزئیات گرافیکی، نمودار، نقشه یا دست‌نویس است، رزولوشن ۶۰۰ dpi یا بالاتر توصیه می‌شود. این کار تضمین می‌کند که جزئیات به‌خوبی ثبت شوند و خوانایی سند در حالت دیجیتال حفظ گردد.
در مرحله بعد، باید فرمت مناسب برای ذخیره‌سازی انتخاب شود. برای آرشیو بلندمدت، فرمت‌هایی مانند PDF/A نسخه آرشیوی PDF یا TIFF توصیه می‌شوند. PDF/A به‌صورت استاندارد طراحی شده تا در طول زمان بدون نیاز به فونت‌های خارجی یا تغییر نسخه قابل مشاهده باشد. فرمت TIFF نیز برای کیفیت بالا و بدون فشرده‌سازی اطلاعات به‌کار می‌رود، به‌ویژه در مواردی که نیاز به پردازش بیشتر یا بایگانی قانونی وجود دارد.
همزمان با اسکن، باید اطلاعات کلیدی مربوط به هر سند یا دسته اسناد ثبت شود؛ به این اطلاعات اصطلاحاً متادیتا (Metadata) گفته می‌شود. متادیتاها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- عنوان سند
- تاریخ تولید یا دریافت
- شماره پرونده یا کد داخلی
- واحد یا شخص صادرکننده
- نوع سند (نامه، صورتجلسه، فاکتور و…)
ثبت این اطلاعات به‌صورت منظم و ساختاریافته، امکان جستجو، دسته‌بندی و بازیابی سریع اسناد در آینده را فراهم می‌کند. برخی از نرم‌افزارهای مدیریت اسناد، امکان ثبت این متادیتاها به‌صورت خودکار یا نیمه‌خودکار هنگام ورود اسناد به سیستم را دارند.
با اجرای درست این مرحله، پایه‌ای محکم برای ایجاد یک آرشیو دیجیتال قابل جستجو و پایدار فراهم می‌شود.
استخراج متن و جستجوپذیری
یکی از مهم‌ترین مزایای آرشیو دیجیتال نسبت به بایگانی کاغذی، قابلیت جستجوی سریع و دقیق در متن اسناد است. این امکان با استفاده از فناوری OCR تشخیص متن از تصویر فراهم می‌شود که تصویر اسکن‌شده را به متن دیجیتال قابل پردازش تبدیل می‌کند.
در این مرحله، فایل‌های اسکن‌شده معمولاً با فرمت PDF یا TIFFبه نرم‌افزار OCR داده می‌شوند تا محتوای متنی آن‌ها استخراج شود. نرم‌افزار OCR به‌طور خودکار حروف، کلمات و گاهی ساختار سند (مانند پاراگراف‌ها، جداول یا تیترها) را شناسایی کرده و به یک فایل قابل جستجو تبدیل می‌کند. نتیجه این فرآیند، فایلی است که می‌توان در آن به‌سادگی بر اساس کلمه کلیدی، شماره پرونده، تاریخ یا نام افراد جستجو کرد.
اما باید توجه داشت که خروجی OCR همیشه ۱۰۰٪ دقیق نیست؛ به‌ویژه در مواردی که کیفیت اسکن پایین باشد، فونت‌ها قدیمی یا دست‌نویس باشند، یا سند دچار آسیب فیزیکی شده باشد. بنابراین، ضروری است که صحت خروجی OCR بررسی شود و در صورت نیاز، خطاهای متنی اصلاح شوند. برخی نرم‌افزارهای حرفه‌ای OCR امکان مشاهده همزمان تصویر و متن را فراهم می‌کنند تا اپراتور بتواند به‌راحتی بخش‌های دارای خطا را ویرایش نماید.
در نهایت، استفاده موفق از OCR و تولید اسناد دیجیتال قابل جستجو، باعث افزایش بهره‌وری، کاهش زمان دسترسی، و ارتقای کیفیت خدمات اطلاعاتی در سازمان می‌شود. این توانمندی، بایگانی دیجیتال را از یک مخزن صرف به یک ابزار هوشمند برای تصمیم‌سازی تبدیل می‌کند.
ذخیره سازی، ایمن‌سازی و پشتیبان‌گیری
پس از اسکن و تبدیل اسناد به نسخه دیجیتال، یکی از مهم‌ترین مراحل، ذخیره‌سازی ایمن و قابل‌اعتماد آن‌هاست. در این مرحله باید اطمینان حاصل شود که اسناد نه‌تنها به‌درستی ذخیره شده‌اند، بلکه در برابر خطراتی مانند دسترسی غیرمجاز، خرابی سخت‌افزاری یا حوادث طبیعی نیز محافظت می‌شوند.
اولین اقدام، رمزگذاری فایل‌ها و اعمال سطوح دسترسی است. باید برای هر کاربر یا گروه کاری، سطح مشخصی از دسترسی تعریف شود تا فقط افراد مجاز بتوانند اسناد حساس را مشاهده، ویرایش یا حذف کنند. بسیاری از سامانه‌های مدیریت اسناد (DMS) قابلیت تعیین نقش‌های کاربری و کنترل دقیق دسترسی‌ها را به‌صورت یکپارچه دارند.
گام دوم، تهیه نسخه پشتیبان (Backup) از کل آرشیو دیجیتال است. بهترین روش، ایجاد نسخه‌های پشتیبان در موقعیت‌های جغرافیایی مختلف است؛ مثلاً یک نسخه روی سرور داخلی و نسخه دیگر روی فضای ابری یا هاردهای اکسترنال امن در مکانی مجزا. پشتیبان‌گیری باید به‌صورت دوره‌ای و خودکار انجام شود و به‌طور منظم صحت فایل‌های پشتیبان بررسی گردد.
در نهایت، ضروری است که الزامات قانونی مربوط به حفظ حریم خصوصی و امنیت اطلاعات رعایت شود. برخی اسناد ممکن است مشمول مقررات خاصی مانند قوانین حفاظت از اطلاعات شخصی مانند GDPR در سطح بین‌المللی یا مقررات داخلی کشور باشند. بنابراین، لازم است سیاست‌های مشخصی برای نگهداری، حذف و ثبت سوابق دسترسی تدوین شود تا از بروز مسئولیت‌های قانونی جلوگیری گردد.
با اجرای دقیق این مرحله، سازمان اطمینان خواهد داشت که اسناد دیجیتال نه‌تنها در دسترس و جستجوپذیر هستند، بلکه به‌شکلی امن، ماندگار و قانونی نگهداری می‌شوند.
راه‌اندازی سیستم مدیریت اسناد (DMS)
پس از دیجیتال‌سازی و ذخیره امن اسناد، برای بهره‌برداری مؤثر از آن‌ها نیاز به سیستم مدیریت اسناد (Document Management System – DMS) وجود دارد. این سیستم، قلب تپنده آرشیو دیجیتال محسوب می‌شود و امکان مدیریت هوشمند، جستجوی سریع، کنترل دسترسی، و گردش اسناد را در بستر دیجیتال فراهم می‌سازد.
گام نخست در این بخش، انتخاب نرم‌افزار مناسب DMS است. بسته به نیاز، بودجه، حجم داده و ساختار سازمانی، می‌توان از راهکارهای بین‌المللی یا نرم‌افزارهای بومی استفاده کرد. برای مثال، در ایران نرم‌افزار آذرسا یکی از نمونه‌های موفق داخلی است که امکانات کاملی برای مدیریت اسناد، کتابخانه دیجیتال، آرشیو و همچنین یکپارچگی با سایر سامانه‌ها مثل ERP یا اتوماسیون اداری ارائه می‌دهد. ویژگی‌هایی مانند پشتیبانی از زبان فارسی، تقویم شمسی، و رعایت الزامات آرشیوی ایران از جمله مزایای راهکارهای بومی به‌شمار می‌رود.
پس از نصب نرم‌افزار، باید ساختار کاربری سیستم تعریف شود:
- ایجاد پروفایل‌های کاربران یا واحدهای سازمانی
- تعیین سطوح دسترسی مطالعه، ویرایش، حذف، تأیید
- تعریف الگوهای نام‌گذاری، برچسب‌گذاری (Tagging)، دسته‌بندی موضوعی و زمانی برای اسناد
- طراحی فیلترها و قابلیت‌های جستجوی پیشرفته برای بازیابی سریع اطلاعات
یک DMS حرفه‌ای همچنین امکان پیاده‌سازی گردش‌کار (Workflow) برای تأیید، ارسال و آرشیو خودکار اسناد را فراهم می‌کند؛ مثلاً اسناد مالی پس از ثبت اسکن، به‌صورت خودکار برای مدیر مالی ارسال و پس از تأیید نهایی در بایگانی ذخیره می‌شوند.
راه‌اندازی موفق سیستم مدیریت اسناد، بهره‌وری کل فرآیند دیجیتال‌سازی را چند برابر می‌کند و امکان تصمیم‌گیری سریع و مبتنی بر داده را در کل سازمان فراهم می‌سازد.
آموزش و فرهنگ سازی
پس از راه‌اندازی سیستم دیجیتال مدیریت اسناد، موفقیت نهایی پروژه وابسته به پذیرش و استفاده مؤثر کارکنان از این سامانه جدید است. بدون آموزش و فرهنگ‌سازی مناسب، حتی پیشرفته‌ترین فناوری‌ها نیز نمی‌توانند اثرگذاری مطلوبی داشته باشند. بنابراین، این مرحله از اهمیت بالایی برخوردار است و باید با دقت برنامه‌ریزی و اجرا شود.
گام نخست، آموزش عملی و هدفمند پرسنل است. کارکنانی که مستقیماً با اسناد دیجیتال سر و کار دارند؛ مانند مسئولان بایگانی، دبیرخانه، مدیران واحدها و کارشناسان امور حقوقی یا مالی باید با نحوه استفاده از نرم‌افزار مدیریت اسناد (DMS)، ثبت و جستجوی اسناد، بارگذاری فایل‌ها، ثبت متادیتا، و حفظ امنیت اطلاعات آشنا شوند. این آموزش‌ها می‌تواند به‌صورت کارگاه حضوری، ویدئوهای آموزشی یا راهنمای متنی انجام شود و بهتر است با سناریوهای واقعی سازمان همراه باشد تا یادگیری کاربردی‌تر شود.
همزمان، باید دستورالعمل‌های کاری استاندارد (SOP) برای تمام مراحل مرتبط با اسناد دیجیتال تدوین و ابلاغ شود. این دستورالعمل‌ها مشخص می‌کنند که:
- هر سند در کدام پوشه بارگذاری شود
- چه متادیتایی باید برای هر نوع سند ثبت شود
- چه کسی مسئول تأیید یا آرشیو نهایی است
- در صورت بروز خطا یا نقص، فرآیند اصلاح چگونه خواهد بود
با ایجاد این رویکرد ساختاریافته، از بروز آشفتگی، اشتباهات انسانی و چندگانگی در عملکرد جلوگیری می‌شود. در نهایت، فرهنگ‌سازی سازمانی برای پذیرش تحول دیجیتال نیز نباید فراموش شود. معرفی مزایای سیستم جدید، کاهش حجم کار دستی، افزایش دقت و دسترسی سریع به اطلاعات می‌تواند انگیزه لازم برای مشارکت کارکنان را فراهم کند.
یک آرشیو دیجیتال زمانی به بلوغ واقعی می‌رسد که نه‌تنها ابزار آن فراهم شده باشد، بلکه انسان‌هایی که با آن کار می‌کنند، به‌درستی آموزش دیده و به اهمیت آن باور داشته باشند.
مانیتورینگ و به روزرسانی مداوم
پس از راه‌اندازی کامل آرشیو دیجیتال، کار به پایان نمی‌رسد؛ بلکه باید با نظارت مستمر و به‌روزرسانی دوره‌ای، عملکرد سیستم حفظ و بهبود یابد. بدون این مرحله، به‌مرور کیفیت داده‌ها افت می‌کند، خطاهای انسانی انباشته می‌شود و آرشیو کارایی اولیه خود را از دست می‌دهد.
نخستین اقدام در این مرحله، بازبینی منظم کیفیت دیجیتال‌سازی اسناد است. این شامل بررسی نمونه‌ای از اسناد اسکن‌شده، صحت OCR، وضعیت متادیتاها، یکپارچگی فایل‌ها و صحت ذخیره‌سازی آن‌هاست. در صورت مشاهده خطا (مثلاً فایل ناقص، نام‌گذاری اشتباه، یا اسکن بی‌کیفیت)، باید روندهای کاری اصلاح و آموزش‌های تکمیلی انجام شود.
از سوی دیگر، نباید فقط به دیجیتال‌سازی گذشته بسنده کرد؛ بلکه لازم است که تمام اسناد جدید از همان ابتدا به‌صورت دیجیتال بایگانی شوند. این کار باعث می‌شود سازمان به‌تدریج از بایگانی فیزیکی بی‌نیاز شود و مدیریت اطلاعات در لحظه انجام گیرد. برای این منظور، باید فرآیندهای روزمره مانند ثبت نامه‌ها، فاکتورها، قراردادها یا مکاتبات اداری به‌گونه‌ای بازطراحی شوند که ورود دیجیتال به سیستم از ابتدا انجام شود، نه پس از انباشت فیزیکی.
در نهایت، بهتر است یک برنامه منظم برای به‌روزرسانی نرم‌افزارها، پشتیبان‌گیری، ارتقاء زیرساخت‌ها و بررسی امنیت اطلاعات تعریف شود. همچنین می‌توان گزارش‌های دوره‌ای از وضعیت سیستم، میزان استفاده کاربران، خطاهای رخ‌داده و پیشنهادهای بهبود تهیه کرد تا مدیریت بتواند تصمیم‌گیری هوشمندانه‌تری داشته باشد.
مانیتورینگ و به‌روزرسانی مداوم، تضمین می‌کند که آرشیو دیجیتال نه‌فقط یک پروژه مقطعی، بلکه یک دارایی زنده و پویا در خدمت سازمان باشد.
تبدیل بایگانی کاغذی قدیمی به آرشیوهای دیجیتال در یک نگاه
تبدیل بایگانی‌های کاغذی قدیمی به آرشیوهای دیجیتال قابل جستجو، فقط یک پروژه فناورانه نیست؛ بلکه گامی مهم در مسیر تحول دیجیتال سازمانی است. این فرآیند با ارزیابی دقیق بایگانی، انتخاب زیرساخت مناسب، دیجیتال‌سازی هوشمند و پیاده‌سازی سیستم‌های مدیریت اسناد، نه‌تنها بهره‌وری را افزایش می‌دهد بلکه امنیت، شفافیت و دسترسی به اطلاعات را به سطحی کاملاً جدید ارتقاء می‌بخشد. به‌ویژه در سازمان‌های بزرگ و نهادهای دولتی، این تحول می‌تواند زمینه‌ساز چابک‌سازی، تصمیم‌گیری سریع‌تر و کاهش هزینه‌های عملیاتی شود.
در این مسیر، شرکت پارس آذرخش به‌عنوان یکی از شرکت‌های تابعه رهیاب پیام گستران با برند هوبرنیکس، با بهره‌گیری از تجربه‌ی چند دهه‌ای در حوزه علم اطلاعات، آرشیو و نرم‌افزارهای دانش‌محور، خدمات حرفه‌ای در زمینه دیجیتال‌سازی اسناد، پیاده‌سازی سامانه‌های مدیریت دانش، آرشیو دیجیتال، و کتابخانه‌های هوشمند ارائه می‌دهد. راهکارهایی مانند نرم‌افزار جامع «آذرسا» و سوپراپلیکیشن «سابیت»، نمونه‌هایی پیشرو از توانمندی‌های این مجموعه در اجرای پروژه‌های بایگانی دیجیتال در سطح ملی هستند.
